Het land is niet zozeer arm, maar de contrasten tussen arm en rijk zijn heel erg groot. En in de hele republiek kun je witte olifanten vinden, het boliviaanse equivalent van wat in België/Nederland de GTI / GNW genoemd worden; proyecten die ooit begonnen zijn maar nooit officieel opgeleverd en veel centen die handig weggesluisd zijn.
Vanwege het feit dat het al erg lang geleden is dat ik hier iets schreef in mijn eigen moedertaal, hierbij een klein stukje; ik plak hieronder een paar tweets.
Mijn sympathie gaat altijd uit naar landen die het Frans als een van de officiele talen hebben, bijvoorbeeld Zwitserland en Canada. Derhalve retweette ik Randy Bachman, in de jaren 70 frontman van Bachman Turner Overdrive en de kortstondige formatie Ironhorse, respectievelijk met hun catchy stotterliedjes You Ain´t Seen Nothing Yet en Sweet Lui-Louise:
Couldn't agree more. Happy new year all https://t.co/ncBvRhQzOn— Robin F. Wonnink (@rfwonnink) January 1, 2019
Een weekje later vertaalde ik wat lyrics van zijn liedje Shotgun Rider naar het frans (allez dat is een tic die ik heb)
Dan gaat er logistiek wel eens iets mis en dan gebruik ik Twitter als uitlaadklepIl y avait un mec, qui arrivait dans la ville, il m'approchait dans sa "saloon maison" et disait, "tiens gars, asseyez vous". Etais-je en chômage où est-ce que je voudrais un boulôt? #BTO #shotgunrider #français— Robin F. Wonnink (@rfwonnink) January 9, 2019
Deze gelijkrichters zijn uiteindelijk netjes met een dikke vertraging aan de klant in het westen des lands geleverd.Les #redresseurs sont en route de Miami à SCZ. Espérons que la #Douane ne nous dérange pas, comme c'est l´habitude ici dans la republique bananière. Un projet désastreux où (la loi de) Murphy s'est assis sur son canapé en buvant sa bière en se moquant de moi. C´est #honteux— Robin F. Wonnink (@rfwonnink) February 6, 2019
Een paar dagen later kreeg ik een bericht van een jonge nederlandse artieste die me een tekening stuurde van Soundgarden.
Begin maart vierden we carnaval in een buitenwijk van Jorochito. Vanuit het dorp moet je een motortaxi nemen omdat je er met de auto niet kunt komen, tenzij je door de rivier heen kunt rijden.
De neef van mijn schoonmoeder had ons geinviteerd om te komen en mijn dochter heeft veel plezier gehad met alle koeien.
Maar goed, terug naar de recentere geschiedenis. In oktober kwamen mijn ouders op bezoek, precies op de dag dat de algehele staking begon. Een kleine chronologie:
22-10. Na de verkiezingen die fraduleus verlopen zijn komen de mensen in opstand en beginnen overal te protesteren. Er wordt aangekondigd dat het land tot nader order "platgelegd" wordt.
Mijn zwager zegt dat we diezelfde avond vast naar Viru Viru (luchthaven) gaan.
We komen om 23:40 aan, precies voordat de toegangsroutes geblokkeerd worden. Mijn zwager, mijn vrouw en ik drinken een paar bakken koffie en proberen wat te slapen.
De volgende dag vertrekken we terug naar het dorp met mijn ouders. Helaas zitten de meeste routes vast en moeten we ruime omwegen maken. Zodoende duurt het bijna 4 uur en mede dankzij een diplomatische benadering zijn we dan eindelijk terug in El Torno waar Sophie heel blij op opa en oma afrent.
In mijn wijk is een vlindertuin annex hotel waar ik een kamer gereserveerd heb. Daar brengen we de koffers vast heen.
Wat nu wel "ambetant" is, is het feit dat je eigenlijk niet ergens heen kunt vanwege de blokkades. Maar de volgende dag is de verjaardag van mijn dochter, ze wordt 3 dus reden te meer om een feestje te bouwen. Sophie danst met de kinderen en met opa en heeft veel plezier. Op het feest vindt een cruciale kennismaking plaats. De vrouw van de quinta van tegenover spreekt Engels en derhalve klikt het goed tussen haar en mijn ouders. Ze krijgen een uitnodiging om de quinta te bezoeken, dit doen ze een week later.
De 2 weken vliegen voorbij: zwemmen bij de vlindertuin, koffie drinken, cryptogrammetjes oplossen en pa die overal werkjes wil opknappen. Maar hoe komen ze nu weer terug voor de vlucht?
B., de quinta-vrouw belt en informeert dat er een taxi is die door de blokkades heen kan komen. Pa en ma accepteren het aanbod en vertrekken. Sophie is toch wel even droevig want ze heeft heel veel gespeeld met haar abuelos.
Een dikke week later is er een madame uit het noorden van het land die de titel president naar zich toetrekt. De blokkades zijn dan pas voorbij en dit grapje heeft heel wat geld gekost en schade veroorzaakt aan de economie.
Vanavond vieren we dan kerst met vlees van de grill en met biertjesin de zomer, in tegenstelling tot vroeger in Nederland: vrieskou en pannenkoeken met worst volgens traditie. Een ander verschil is dat 1e kerstdag hier eigenlijk een middenweekse zondag is (2e kerstdag bestaat niet) daar waar het in Nederland juist de belangrijkste dag van kerst is.
Dan zie je hier een weerwolf; dat heeft te maken met onze wolvenhuilgroet tussen collega´s maar ook met Drs. P die in 1974 kwam met het liedje over de Veerpont.
FELIZ NAVIDAD.
